Klaus Schulze Dune

   Jak sama nazwa wskazuje, album ten jest wyrazem fascynacji Artysty trylogią Franza Herberta pod tym samym tytułem. Do nagrania Klaus zaprosił wiolonczelistę Wolfganga Tiepoda oraz udzielającego się wokalnie w drugim utworze ("Shadows of Ignorance") Arthura Browna. Nie jest to jedyny przykład współpracy Schulze'a z Brownem, panowie współpracowali ze sobą podczas trasy koncertowej promującej album "Mirage", można także usłyszeć ich razem w niektórych nagraniach zbioru "La vie Electronique" i o ile tam śpiew Browna raczej mnie drażnił, tak tutaj doskonale wpisuje się w transową muzykę Schulze'a.

   Oba utwory na płycie znacznie się od siebie różnią. "Dune" jest przestrzennym, medytacyjnym pejzażem wzbogaconym skrzypcami Tiepoda dającym muzyczne wyobrażenie wszechobecnej pustyni panującej na planecie Arrakis, a drugi, mimo, że zaczyna się podobnie, potem przechodzi w rytmiczny trans wypełniony śpiewem Arthura Browna. Dodatkowo na płycie znajduje się w formie bonusu kompozycja "Le Mans" zarejestrowana podczas koncertu w tej francuskiej miejscowości pod koniec 1979 roku. To utwór bardziej zbliżony do "Shadows of the Ignorance" -pełen pulsującego rytmu wypełnionego elektronicznymi dźwiękami z pogranicza muzycznego eksperymentu ocierającego się czasem o kakofoniczny jazgot. Warto posłuchać!